ويلهلم رايش و انقلاب جنسي

ويلهلم رايش و انقلاب جنسي

ويلهلم رايش از بحث انگيزترين پيروان فرويد بود که در اواخر عمر به روان‌پريشي دچار شد. وي فرضيات اوليه فرويد را درباره سرکوب غريزه جنسي پذيرفته و بسط داد. نظراتي که خود فرويد در سالهاي بعد از آنها دست کشيد!

به نظر رايش مشکلات شخصيتي و روان نژندي، ناشي از عدم ي جنسي طبيعي است. به علت آنکه علائم روان نژندي قادر به تخليه کامل انرژي جنسي نيستند، انرژي جمع شده در وجود فرد به عنوان تنش بدني ظاهر مي شود.

در اثر ديگر خود «روانشناسي توده اي فاشيسم (The mass psychology of Fascism)» به عوامل روانشناختي اشاره مي نمايد که به #اقتدارگرايي مي انجامد و اعضاي جامعه را وادار مي کند که از استقلال فردي خود دست کشيده و تسليم ديکتاتوري شوند.

اولين برخورد با مراجع قدرت در دوران کودکي در رابطه با مسائل جنسي است که کنجکاوي کودک با ممانعت، تنبيه و تهديد والدين روبرو شده و تظاهر آشکار آن سرکوب مي شود. اين سرکوبي به ساير جنبه ها نيز گسترش يافته و بر کل شخصيت فرد حاکم مي گردد. ناتواني شخص از تجلي آزاد غريزه جنسي منجر به ناتواني مجموعه شخصيت وي مي شود. اين به احساس حقارت و فرودستي در برابر مراجع قدرت مي انجامد.

 به اعتقاد رايش هر گونه کوشش در جهت گسستن بندهاي اسارت در چنين جوامعي با شکست روبرو مي شود و بر چسب خلافکاري مي خورد. از ديد ويلهلم رايش ديکتاتورها که نظم کهنه را به هم مي زنند تنها خلافکاراني موفقند. رهايي انسان از اسارت با تکامل سالم جنسي او ممکن مي شود.

اين نظرات مخرب رايش در راستاي انقلاب جنسي و تخريب اخلاق در جامعه نقش زيادي داشت. در نتيجه چنين تلاش هايي جامعه غربي حريم هاي انساني و اخلاقي را درنورديده و گرفتار روابط نامشروع و مخرب شده است. در نتيجه اين عدم رعايت حدود و چهارچوب هاي اخلاقي حدود نيمي از جمعيت غرب دچار زادگي هستند و هويت خانوادگي خود را از دست داده اند.

آمار زادگي در جهان (نقشه خانواده)

در واقع، رايش مشکلات هويتي و خانوادگي خود را (رابطه نامشروع مادر با معلم سرخانه) به جامعه بشري تسري داده است!