کارن هورناي (1952-1885): داراي افکار خودکشي و کار (ي محصنه)
سال هاي اول ازدواج او زمان اندوه شخصي بود. او 3 دختر به دنيا آورد، ولي احساس ناخشنودي و پريشاني توان کاه مي کرد. او از گريه کردن، معده درد، خستگي مزمن، رفتارهاي وسواسي، سردمزاجي و آرزومندي براي خواب، حتي شکايت مي کرد. او در دفتر خاطرات خود نوشت «ديروز فکر خودکشي را در سر مي پروراندم». ناتواني کامل در خويشتنداري. احساس نيرومند عليه اسکار (همسرش)، ناتواني در کارکردن (نقل شده در پاريس، 1994، 2 58). پيوند آنها بعد از 17 سال در 1927 خاتمه يافت.
کارن هورناي
هورناي در طول مدت ازدواج خود و پس از آن چندين رابطه عشقي داشت. همسر او نيز روابط جنسي داشت و هر دوي آنها موافقت کرده بودند که ازدواج آزادي داشته باشند و روابط خارج از شويي خود را با احتياط انجام دهند. در بين محافل روشنفکرانه طبقه متوسط بالا، که آنها بخشي از آن بودند، اين گونه توافق ها غيرعادي نبود. هنگامي که هورناي پي برد اين دلبستگي ها به تسکين افسردگي و مشکلات هيجاني ديگر او کمک نمي کنند، تصميم گرفت تحت روان کاوي قرار گيرد.
کارن هورناي
درباره این سایت